- smolić się
- несов.па́чкаться, ма́заться (чем-л. чёрным)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
smolić się – usmolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić się czymś czarnym, np. sadzą, smarem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usmolić się przy remoncie silnika. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smolić — ndk VIa, smolićlę, smolićlisz, smól a. smol, smolićlił, smolićlony pot. «czynić brudnym; brudzić, walać; sprawiać, że się ktoś, coś brudzi» Garnek smoli. Smolić sobie ręce, ubranie smarem, sadzami, węglem. □ Przygania kocioł garnkowi, a sam smoli … Słownik języka polskiego
morusać się — ndk I, morusać sięam się, morusać sięasz się, morusać sięają się, morusać sięał się rzad. «brudzić się, smolić się, walać się» Dziecko ciągle się morusało … Słownik języka polskiego
usmolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}smolić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smolenie — ↨ smolenie się n I rzecz. od smolić (się) … Słownik języka polskiego
brudzić — ndk VIa, brudzićdzę, brudzićdzisz, brudź, brudzićdził, brudzićdzony «czynić brudnym, zanieczyszczać, walać, smolić, plamić; robić nieporządek, śmiecić» Brudzić książki, ubranie. Brudzić podłogę, ściany. Brudzić błotem, farbą, smarem. Brudzić… … Słownik języka polskiego